Analogowe początki central telefonicznych
Przed erą cyfrową, do kontroli połączeń telefonicznych używana była centrala abonencka, lub centrala PBX (od ang. private branch exchange). Tworzy wewnętrzną sieć telefoniczną przedsiębiorstwa, zarządzaną przez danego użytkownika. Zasada działania centrali polega na rozdzielaniu połączeń wewnętrznych, umożliwiając komunikację na przykład pomiędzy poszczególnymi działami firmy. Jednocześnie centrala steruje dystrybucją sygnałów rozmów przychodzących z zewnątrz i wychodzących na zewnątrz, łącząc system numerów wewnętrznych z normalnym ruchem telefonicznym. Urządzenie ma swoją wieloletnią historię, a zostało wymyślone przez sławnego, amerykańskiego wynalazcę Thomasa Edisona, autora ponad 1000 patentów, założyciela prestiżowego czasopisma naukowego Science oraz firmy Edison Electric Light, z której wyrósł konglomerat General Electric.
Centrala PBX w dobie cyfrowej
Nowoczesną wersją tradycyjnej centrali jest wersja IP PBX (VoIP), która zamiast z sieci telefonicznych, korzysta z szerokopasmowych łączy internetowych. Analogowe urządzenia starszej generacji odchodzą powoli w techniczną niepamięć, chociaż nadal można je spotkać w niezmodernizowanych jeszcze urzędach instytucji publicznych. Nowoczesne centrale IP PBX posiadają o wiele więcej funkcji, niż ich analogowy prekursor. Oprócz podstawowych funkcji telekomunikacyjnych, pozwalają na komunikację wielokanałową, kolejkowanie połączeń, czy integrację z wewnętrznym systemem CRM firmy. Takie rozwiązania technologiczne znajdują zastosowanie w analityce, obsłudze klienta i wsparciu sprzedaży.
Optymalizacja kosztów połączeń
Centrala PBX potrzebna jest wszędzie tam, gdzie zatrudnianych jest wielu pracowników, a rozmowy telefoniczne prowadzone są w znacznej części w wewnętrznym obszarze przedsiębiorstwa. Nowoczesne centrale wykorzystujące protokół IP pozwalają integrować sieci różnego rodzaju: analogową sieć publiczną, sieć cyfrową, GSM oraz VoIP. Zaawansowana kontrola kosztów poprzez trasowanie połączeń i możliwość wprowadzenia obostrzeń dla poszczególnych użytkowników sieci pozwala na oszczędne zarządzanie pracą infrastruktury komunikacyjnej.
