Weryfikacja posiadanego dostępu do Internetu

Od czego zacząć – sześć kroków do telefonii VoIP

Należy pamiętać, że szybkość łącza oraz ilość użytkowników, łączą się bezpośrednio ze sobą. Dla jednej trwającej rozmowy telefonicznej, należy założyć średnie zajęcie pasma w łączu dostępowym na poziomie 64 kbit/s w kierunku z Internetu do użytkownika oraz 64 kbit/s w kierunku od użytkownika do Internetu. Tak więc dla dziesięciu jednocześnie rozmawiających użytkowników telefonii internetowej, należy dysponować minimum łączem symetrycznym o szybkości 640/640 kbit/s, którego pasmo będzie wykorzystywane jedynie dla połączeń telefonicznych – pasmo dla przesyłu zwykłych danych w związku z obsługą poczty e-mail lub przeglądaniem stron www to kolejne „kilobity”, których potrzeba dla zapewnienia dobrej jakości rozmów telefonicznych. Zauważyć przy tym należy, że łącza do Internetu typu DSL lub ADSL to łącza:

  • niesymetryczne, co oznacza, że szybkość do użytkownika jest większa, niż szybkość od użytkownika (szczególnie ADSL),
  • nie zapewniają stałej, maksymalnej szybkości przesyłu danych, a jedynie szybkość przesyłu określaną jako „do”, co oznacza, że szybkość łącza, może być w rzeczywistości na przykład o połowę mniejsza, niż ta, która jest wpisana w umowie.

 

Jedynie łącza symetryczne o gwarantowanej prędkości przesyłu danych, realizowane w oparciu o umowy SLA[1], zapewniają użytkownikowi stałe parametry pracy dostępu do sieci Internet.

Te elementy trzeba zdecydowanie wziąć pod uwagę, znając parametry łącza oraz liczbę użytkowników, którzy mają korzystać z telefonii internetowej. Ważną rzeczą jest również to, aby łącze było doprowadzone do danej lokalizacji kablem (najlepiej światłowodowym, ale może to być również kabel miedziany), ewentualnie drogą radiową, ale na pewno nie poprzez sieć GSM – unikniemy wtedy niepotrzebnych opóźnień w transmisji pakietów, które mogą znacznie utrudniać porozumiewanie się rozmówców ze sobą i innych niekorzystnych zjawisk występujących w sieciach komórkowych.

 

Warto na wstępie sprawdzić parametry posiadanego łącza do sieci Internet, sprawdzając w głównej mierze poniższe parametry.

 

Szybkość łącza – informacja mówiąca o tym jaka maksymalna ilość danych może być przesłana w określonym czasie przez łącze (inaczej przepustowość łącza), na przykład 1 Mbit/s oznacza, że w czasie jednej sekundy może zostać przesłane 1 milion bitów (dokładnie 1.048.576 bitów).

 

Utrata pakietów – pakiety, które zostały stracone podczas przesyłania ich przez sieć Internet. Zjawisko to najczęściej ma miejsce w urządzeniach pośredniczących (na przykład routerach), które łączą dane fragmenty sieci Internet. Wynika to często ze „świadomego” odrzucania pakietów przez te urządzenia na przykład w sytuacji natłoku ruchu i braku możliwości przyjęcia zbyt dużej ilości danych.

 

Utrata pakietów na poziomie mniejszym niż 5%, gwarantuje jeszcze zrozumiałość połączenia telefonicznego, natomiast jeśli utrata pakietów jest wyższa od 15% mowa jest niezrozumiała. Utracone pakiety są zastępowane ciszą w urządzeniu końcowym, co przy utracie pakietów do 5% nie stanowi problemu w sensie zrozumiałości mowy. Niemniej dużo zależy od użytego kodeka, na przykład utrata pakietów na poziomie 1% dla połączenia telefonicznego używającego kodeka G.729 powoduje już znaczne utrudnienia w zrozumieniu rozmówcy.

 

Opóźnienie – opóźnienie przesyłanych pakietów. Aby jakość połączenia telefonicznego realizowanego za pośrednictwem sieci Internet była dobra, opóźnienie pakietów nie może być większe niż 150 milisekund [ms]. Opóźnienie w zakresie 150 – 750 ms sprawia, że rozmowa telefoniczna jest w miarę zrozumiała i jeszcze do zaakceptowania. Jeśli opóźnienia na łączu dostępowym są większe niż 750 ms, jakość rozmowy nie jest akceptowalna.

 

Jitter – nierównomierność (wahania) dostarczania pakietów z zakodowanym głosem do odbiorcy rozmowy (brak stałego opóźnienia w dostarczaniu pakietów do urządzenia odbiorczego). Mierzony jest w milisekundach [ms]. Im mniejsza wartość tym lepiej, niemniej wartość akceptowalna zawiera się w granicach 0,5 – 2 ms. Zbyt duża jego wartość powoduje, że pakiety trafiają do odbiorcy raz szybciej raz później, przez co nie mogą być w prosty sposób kompletowane w urządzeniu odbiorczym i dźwięk jest zniekształcony lub przerywany. Wartość 30 ms tego parametru, powoduje brak możliwości prowadzenia rozmowy telefonicznej.

 

Występowanie zjawiska określanego jako jitter, jest efektem różnego rodzaju niekorzystnych zjawisk w sieci Internet, takich jak natłok danych, utrata pakietów, transmisja pakietów realizowana różnymi trasami i innymi podobnymi elementami.

 

Jeśli wynik testów będzie pozytywny, możemy spodziewać się, że posiadany dostęp do Sieci zapewni nam prawidłową jakość połączeń telefonicznych realizowanych w technologii VoIP.

 

Warto również sprawdzić u dostawcy łącza internetowego czy stosuje w swojej sieci Overbooking. Overbooking to stosowany przez niektórych dostawców sieci Internet zabieg, polegający na sprzedaży klientom sumarycznie większej przepustowości łączy, niż w rzeczywistości dostawca posiada w swoich zasobach.

 

Wynika on z tego, że statystycznie klienci nie korzystają ze swoich łączy w jednym czasie i na raz oraz z pełnym wysyceniem dla posiadanych łączy, dlatego z punktu widzenia operatora może on realizować podejście polegające na sprzedaży łączy swoim klientom o łącznym maksymalnym paśmie na poziomie na przykład 100 Mbit/s, posiadając w swoich zasobach pasmo na przykład 50 Mbit/s.

 

Zobacz również:


[1] SLA (ang. Service Level Agreement) – umowa określająca gwarantowany poziom świadczenia usług, sankcjonowana karami umownymi dla operatora za niedotrzymanie parametrów zapisanych w umowie pomiędzy operatorem a klientem.


Dodatkowe informacje dotyczące prezentowanego tekstu i grafik: Ten teks i grafiki są autorskimi tekstami i grafikami redakcji Operatorzy.pl. Jeśli chcesz wykorzystać ten tekst lub grafikę w swoich materiałach, podaj źródło i link do strony źródłowej serwisu Operatorzy.pl.